Predstava „Velika drama“ dramskog studija „Luča“ KUD-a Kruščić je po ko zna koji put bila na visini zadatka i opravdala očekivanja i u Crnoj Gori gde su glumci gostovali četiri dana. Uvertira za pomenuto gostovanje u Crnoj Gori je bilo gostovanje ansambla u Subotici gde su u saradnji Mađarskog i Crnogorskog nacionalnog saveta glumci iz Kruščića dočekani i među gostima su se našli ambasador Crne Gore u Srbiji gospodin Branislav Mićunović i generalni konzul Crne Gore u Srbiji Miodrag Kankaraš. Obojica su sa oduševljenjem odgledali predstavu i uz čestitke poželeli srećan put glumcima u Crnu Goru.

Gostovanje u Crnoj Gori je trajalo četiri dana i predstava je igrana u tri grada Kolašinu, Bijelom polju i Nikšiću. Ceo događaj je propraćen i organizovan od strane ministarstva kulture Crne Gore uz nesebičnu pomoć od strane Crnogorskog nacionalnog saveta u Srbiji. Epilog cele priče je takav da su publika i ljudi u Crnoj Gori oduševljeni igranjem svojih rodjaka i saplemenika jer većinski deo ansambla potiče upravo iz Crne Gore.

Kao reprezent događaja prikazaćemo „Osvrt“ gospodina Dragana Koprivice:

Čestitke za Ministarstvo kulture i ministra Goranovića
(gostovanje naših Kolašinaca iz Kruščića u Kolašinu, Bijelom Polju i Nikšiću)

Da se u Crnoj Gori ipak sve može kad se hoće, kad se pokaže dobra volja i preduzetnost, najbolji dokaz je inicijativa Ministarstva kulture, i ministra Pavla Goranovića, da građani Crne Gore vide “Veliku dramu”, najbolju predstavu sa Festivala festivala u Trebinju, po tekstu možda najvećeg savremenog dramskog pisca na eks-ju prostoru, Siniše Kovačevića, u režiji Dejana Cicmilovića.

Ima mnogo detalja koji afirmišu ovaj komad. Kovačević je tekst radio trinaest godina, dramski ansambl je pobijedio, u prvom krugu, u Srbiji, oko dvjesta konkurentskih predstava, a potom u Trebinju bio bolji od svih predstava iz Hrvatske, BiH, Crne Gore i Makedonije.

Kao prvo, kuriozitet sjajnog gesta Ministarstva kulture Crne Gore i ministra Goranovića je što je našu zemlju, pod punim pokroviteljstvom Ministarstva, posjetio Dramski ansambl “Luča” iz Kruščića, opština Kula, odigravši predstavu o tome kako su Crnogorci iz Kolašina posle Drugog svjetskog rata kolonizovali Vojvodinu.

Možda je još važnije u čitavoj ovoj priči što je Kruščić mjesto u Vojvodini, nazvano po našem narodnom heroju Vukmanu Kruščiću, jer su ga naselili naši iz Kolašina, a većina od trideset glumaca ovog komada su, u stvari, njihovi potomci, koji žive i stvaraju u svom mjestu u drugoj državi.

Predstava je izvedena u Kolašinu, Bijelom Polju i Nikšiću, a posebno dirljivi trenuci bili su u Kolašinu. Saznavši ko je stigao, mještani su tokom dana dolazili i odvodili svojim kućama glumce, goste iz Vojvodine, svoje rođake, da ih domaćinski ugoste i pitaju za svoje u Vojvodini.

I Nikšić, grad kulture, kao i uvijek do sada, pokazao je svoje najljepše lice. Cio dramski ansambl, koji je svojim nastupom uveličao Dane kulture u Nikšiću, dočekan je na najljepši mogući način i od rukovodstva Opštine, i od Uprave Nikšićkog pozorišta. Puna sala u Nikšiću i ovacije nakon predstave dokaz su više da su svi znali ko im je došao u goste, i da je proradilo i naše tradicionalno gostoprimstvo. Gledaoci su bili impresionirani i ukupnim scenskim dometima ovog sjajnog projekta, koji je tokom nešto više od dva sata djelovao kao jedan sublimirani dramski trenutak.

Potresna priča o doseljavanju Kolašinaca u Vojvodinu, o njihovoj čežnji za Crnom Gorom, o sudaru s Informbiroom uz tragične porodične raskole, o društvenim lomovima u kojima stradaju obični ljudi, imala je pravi ansambl i sve što je trebalo da zablistaju i u svojoj Crnoj Gori.

Tim povodom, zamoljen sam od strane direktora Centra za kulturu iz Kruščića, Slavka Vlahovića, da i ovim putem, za medije, prenesem izraze višestruke zahvalnosti na toplom dočeku u Crnoj Gori svima, ministru Pavlu Goranoviću, Iliji Subotiću, koji je u ime resornog Ministarstva pratio dramski ansambl tokom čitavog boravka u Crnoj Gori, direktorima centara za kulturu iz Kolašina i Bijelog Polja, Zoranu Bulajiću i Tanji Perišić iz Nikšića, kao i nikšićkom opštinskom rukovodstvu i Upravi Nikšićkog pozorišta.

Ako je “Velika drama” Siniše Kovačevića potresna priča o Crnogorcima i njihovim životnim putevima van Crne Gore, onda je i gostovanje naših iz Kule čin dostojan poštovanja i za goste i domaće, mada su, u suštini, svi bili domaći.

A posebna impresija tokom praćenja ovog komada je u tome što su akteri tako uvjerljivo oživjeli naš crnogorski mentalitet, od porodične atmosfere, odnosa roditelja i djece, do radosti i tuge, do tužbalica, a sve uz besprekoran akcenat, čak uz majstorsko korišćenje uzrečica, da se na otvorenoj sceni moćno vidjela i snaga genetskog koda, koji su njihovi preci još davno ponijeli iz Crne Gore.

Na samom kraju, autor ovog prikaza se pita: je li moguće da ovaj briljantan tekst Kovačevića, dramska himna o nama, nije sve dosad skrenuo pažnju nikom iz Uprave Crnogorskog narodnog pozorišta?! Riječ je o predstavi za koju se, inače, u Beogradu već odavno teško nalazi karta više. Lično sam uvjeren da bi Blagota Eraković, zbog teme i tragičnog štimunga ovog dramskog štiva, uz sve arhetipske slike našeg mentaliteta i duhovnog podneblja, napravio pravi projekat. Uostalom, Crnogorsko narodno pozorište treba da povede malo više računa o svom atributu “narodno”.       

Dragan Koprivica